Krajkowo - zabudowa strefy ochronnej ujęcia wody

Fundacja Na Straży Przyrody (facebook)

 Zabudowa strefy ochrony ujęcia wody w Krajkowie. Czy Poznań zmierza do samozagłady? Zagrożenie bezpieczeństwa publicznego zgłosiliśmy ponownie do Prokuratury Okręgowej w Poznaniu. Wbrew obowiązującemu zakazowi, potwierdzonemu wyrokami WSA w Poznaniu i Naczelnego Sądu Administracyjnego, trwają przygotowania do zabudowy mieszkaniowej w okolicy Krajkowa. Pokłady wodonośne leżą płytko, oddzielone od powierzchni gruntu cienką warstwą dobrze przepuszczalnych piasków. Każde, nawet drobne zanieczyszczenie szybko przesiąka i trafia do sieci wodociągowej aglomeracji poznańskiej.

    Gmina Mosina zaskarżyła do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu Rozporządzenie Dyrektora RZGW w Poznaniu z dnia 9 sierpnia 2012 roku w sprawie ustanowienia strefy ochronnej ujęcia wody w rejonie Mosina-Krajkowo dla zaopatrzenia Poznańskiego Systemu Wodociągowego. Skarga Gminy została oddalona, ta jednak wniosła skargę kasacyjną do NSA. W związku z tym zwróciliśmy się wówczas do Prokuratury Okręgowej w Poznaniu w wnioskiem o udział Prokuratura w postępowaniu NSA, bowiem zagrożenie bezpieczeństwa publicznego stawało się realne. Pismem z dnia 7 grudnia 2016 r. Prokuratura udzieliła nam odpowiedzi odmownej, uzasadniając, iż: (1) Dyrektor RZGW w Poznaniu posiada wyspecjalizowaną obsługę prawną, (2) przedmiot postępowania przed NSA nie dotyczy rozstrzygnięć niezgodnych z prawem, (3) niezależnie od negatywnej decyzji Prokuratura będzie monitorowała sprawę.
Poniekąd Prokuratura miała rację; i bez Jej udziału NSA oddalił skargę kasacyjną Gminy, w uzasadnieniu wyroku jednoznacznie wskazując na zgodność z prawem zakazu zabudowy. Co jednak z „monitorowaniem” sprawy przez Prokuraturę? Minęły dwa lata od wydania wyroku przez NSA, zakaz zabudowy w zasadzie jest przesądzony, ale niekoniecznie przestrzegany. Dlatego niedawno zwróciliśmy się ponownie do Prokuratury, wykonując obywatelski obowiązek zawiadomienia o możliwości popełnienia przestępstwa. Wnosimy też, jako organizacja ekologiczna, o przyznanie statusu pokrzywdzonego, występującego w interesie publicznym. 

Rozporządzenie Dyrektora RZGW w § 2 zabrania w obrębach Krajkowo, Baranowo, Baranówko, Sowinki i Sowiniec lokalizowania nowych obiektów generujących ścieki, a także budowy sieci kanalizacyjnych. Zamieszczone fotografie, wykonane jesienią br. we wsi Baranowo koło Krajkowa, są wystarczająco wymowne.
Marek Smolarkiewicz, prezes Fundacji

*** 

Program "Lustra" TPV na dany temat

Komisja Dialogu Obywatelskiego

przy Wydziale Kształtowania i Ochrony Środowiska

Urzędu Miasta Poznania

Poznań 31.01.2019

Urząd Gminy Mosina

Uzasadnienie stanowiska KDO ds. środowiska w sprawie możliwego przeznaczenia pod budownictwo mieszkaniowe terenów pośredniej ochrony ujęcia w miejscowości Krajkowo, Gmina Mosina:

Możliwa decyzja Rady Gminy Mosina o zgodzie na zabudowę pośredniej strefy ochrony ujęcia wody w Krajkowie godzi w bezpieczeństwo Poznania w zakresie będącym zadaniami własnymi gminy (tu: Miasta Poznania). Podstawa prawna: Ustawa o samorządzie gminnym art. 7 ust. 1 pkt 3 - zaopatrzenie w wodę. 

Ochrony infiltracyjnych ujęć wody Poznańskiego System Wodociągowego oraz obszarów zasobowych wód podziemnych związanych z tymi ujęciami leży w żywotnym interesie Miasta. Degradacja terenów okalających ujęcie Dębina w XX wieku wskazuje na potrzebę skutecznego zabezpieczenia najważniejszego dla Poznania oraz Mosiny ujęcia Mosina. Działania prewencyjne muszą polegać na jednoznacznym respektowaniu obowiązującego Rozporządzenia Dyrektora RZGW w Poznaniu z dnia 9 sierpnia 2012 roku w sprawie ustanowienia strefy ochronnej ujęcia wody w rejonie Mosina-Krajkowo dla zaopatrzenia Poznańskiego Systemu Wodociągowego (D.U. Województwa Wielkopolskiego z dnia 13 sierpnia 2012 r., poz.3556).

Koniecznością jest również umocowanie problematyki ujęcia Mosina-Krajkowo w planach zagospodarowania przestrzennego (wojewódzkim, metropolitalnym, planowaniu na szczeblu gminnym) poprzez wprowadzenie zapisów tekstowych i dokumentów kartograficznych, które przyczynią się do zwiększenia świadomości planistów, projektantów, decydentów odnośnie konieczności ochrony nie tylko już istniejących ujęć, ale również ochrony dostępności do zasobów wód podziemnych w obszarach perspektywicznych do lokowania rozbudowy tych ujęć.

Sprawa bezwzględnej ochrony cennych hydrogeologicznie obszarów pod ujęcia wody pitnej jest kluczowa dla przyszłych pokoleń w granicach danej aglomeracji i regionu Mosiny- aby nie zostały one bezpowrotnie utracone pod natłokiem zakusów innego ich przeznaczenia, często pod wpływem chwilowej korzyści z lokowanych tamże inwestycji. Najczęściej inwestycji, których charakter nieodwracalnie może doprowadzić do degradacji bezcennego skarbu, jakim jest i będzie w przyszłości sprawa dostępu do złóż wodonośnych z dobrą jakością wód podziemnych.

Obserwowane w innych ujęciach wód pogarszanie się jakości złóż wodonośnych (w rejonie ujęcia Dębina wzrost twardości wody, wapnia, sodu, chlorków) wiązać się będzie rosnącymi kosztami uzdatniania wody (zużycie chemii i procesów chemicznego uzdatniania wody). Sytuacja ta pozostawać nie będzie zgodna z ramową dyrektywa wodną UE i zaleceniami pochodnymi, które narzucają krajom członkowskim pobieranie wód pitnych jak najbardziej naturalnych i czystych, aby w proces uzdatniania był jak najprostszy i polegał głównie na procesach fizycznych a nie chemicznych

Przewodniczący KDO

Wiesław Rygielski

  

***

Komisja Dialogu Obywatelskiego

przy Wydziale Kształtowania i Ochrony Środowiska UM

Poznań

Prezydent Miasta Poznania

Jacek Jaśkowiak

Dotyczy: stanowisko KDO przy Wydziale Kształtowania i Ochrony Środowiska UM w sprawie zagrożenia dla ujęcia wody pitnej dla aglomeracji poznańskiej w wyniku możliwego przeznaczenia pod budownictwo mieszkaniowe terenów pośredniej ochrony ujęcia w miejscowości Krajkowo, Gmina Mosina

 Komisja Dialogu Obywatelskiego przy Wydziale Kształtowania i Ochrony Środowiska UM

zwraca się do Prezydenta Miasta Poznania o podjęcie kroków prawnych zmierzających do wyegzekwowania zakazu zabudowy strefy ochrony ujęcia wody w Krajkowie, gmina Mosina.

Przewodniczący Komisji Dialogu Społecznego (ds. środowiska)

Wiesław Rygielski

W Poznaniu, 11 lutego 2019r.

por.: Uchwała KDO nr 2/2019

*** 

Komisja Dialogu Obywatelskiego

przy WKiOŚ Urzędu Miejskiego w Poznaniu

RDOŚ Poznań

Szanowna Pani Dyrektor,

Dziękuję za spotkanie i twarde rozmowy. Wyszedłem z nich podbudowany – dostrzegam zmianę trendu – finał rozmowy był … lekko optymistyczny. 

Jeśli chodzi o „Opinię” jaką wydał RDOŚ,  z dnia 05.08.2019r., wysłanej do Burmistrza gminy Mosina dla przedsięwzięcia polegającego na budowie kanalizacji sanitarnej z tłocznią ścieków w miejscowości Krajkowo i stwierdzenie, że „nie ma potrzeby przeprowadzania oceny oddziaływania na środowisko”, to podtrzymujemy naszą opinię - jaką przedstawiła Pani Barbara Knol oraz niżej podpisany – że RDOŚ wydał błędną decyzję.

Pracownik RDOŚ, który opracował przedmiotową opinię dokonał prostej interpretacji prawa dla faktu, jakim jest projekt budowy sieci kanalizacji sanitarnej. Zupełnie pominął zasadę przezorności, która charakteryzuje się zwiększonym stopniem zapobiegliwości w stosunku do zasady prewencji, o której mowa w art. 6 ust. 1 p.o.ś. (źródło zasady: art. 191 ust. 2 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej (zwanej w nim zasadą ostrożności)).

Zasada ta prowadzi do podwyższenia poziomu wymagań prawnych z uwagi na możliwość ograniczenia lub zakazu prowadzenia działalności mogącej spowodować szkodę w środowisku, gdy możliwość ta nie została jeszcze naukowo dowiedziona. Warto wspomnieć, iż zasada przezorności najczęściej odnoszona jest do działań o nierozpoznanych skutkach, budzących liczne kontrowersje. Zasada przezorności odnosi się zatem do takiego rodzaju działalności, którego wpływ na środowisko nie jest jeszcze do końca ustalony i zbadany. W konsekwencji obowiązek, który z niej wynika, powstaje wcześniej niż ten wynikający z zasady prewencji17. Postępując zgodnie z zasadą przezorności, wszelkie wątpliwości należy rozstrzygać na korzyść. Stąd też przedsięwzięcia cechujące się skutkami niepewnymi czy też wątpliwymi powinny spotkać się z odmową wyrażenia na nie zgody.

Wyrazem zasady przezorności na gruncie polskich uregulowań prawnych jest art. 6 ust. 2 p.o.ś. W myśl przywoływanej regulacji „Kto podejmuje działalność, której negatywne oddziaływanie na środowisko nie jest jeszcze w pełni rozpoznane, jest obowiązany, kierując się zasadą przezorności, podjąć wszelkie możliwe środki zapobiegawcze”.

RDOŚ doskonale wiedział jakie ekspertyzy i wnioski przedstawili naukowcy z UAM (profesorowie Przybyłek i Górski, z Wydziału Geologii) oraz pan Ireneusz Chomicki – główny (hydro)geolog Aquanetu – negatywne dla lokalizacji zabudowy mieszkaniowej na terenie strefy pośredniej ochrony ujęcia wody w Krajkowie. Argumentami naukowymi wykazali, że wrażliwość strefy ochrony ujęć wody jest różna w różnych miejscach, ale Krajkowo jest akurat tym miejscem, gdzie ta wrażliwość jest największa.

Uwagi RDOŚ odnośnie uwzględnienia w decyzji o środowiskowych uwarunkowaniach dwóch warunków i wymagań nic istotnego nie wnoszą do sprawy antropogenicznego zagrożenia  ujęcia wody w Krajkowie.

Zwracam się z wnioskiem o zmianę błędnie wydanej decyzji.  Zmiana będzie dowodem współpracy RDOŚ ze społeczeństwem, rozważenia nowych okoliczności w sprawie, i będzie bardzo dobrze świadczyła o podejściu RDOŚ do niezwykle ważnych zagadnień, które determinować będą dostęp mieszkańców aglomeracji poznańskiej do wody pitnej w kolejnych dekadach, ale i w dłuższej perspektywie czasowej. Ponadto taka reakcja RDOŚ będzie sprzyjać aglomeracji pozostawania w zgodzie z ramową dyrektywą wodną UE i zaleceniami pochodnymi, które narzucają krajom członkowskim pobieranie wód pitnych jak najbardziej naturalnych i czystych, aby w proces uzdatniania był jak najprostszy i polegał głównie na procesach fizycznych a nie chemicznych.

Przewodniczący KDO ds. środowiska

Wiesław Rygielski

***